بزرگترین خیانت آدمی سکوت و خفقان گرفتن است.
هنوز به عظمت این حماقت انسانیمان افتخار میکنیم که اشرف مخلوقاتیم، و برای دردهایی که روحمان را جلاءمیبخشند دنبال مرهمی از جنس فراموشی وبی خیالی هستیم.
انگار یادمان رفته چشم و گوش داریم وصد البته زبان داریم برای اینکه ببینیم وبشنویم و درد نسلمان را فریاد کنیم.
این مزخرفات را ول کن !
راستی یارانه رو ریختند؟ یارانه تو گرفتی؟ به کدوم زخمت زدی ؟
اصلا یارانه بگیر هستی ؟ خبر داری همسایه بغلی رو صاحبخونه جوابش کرده؟ قیمت کلیه چنده؟ کارخونه ورشکست شد منم اخراج شدم و......
و زمان میگذرد......
فقر به همین سادگی راهش را در آزادراه حماقتمان پیدا می کند.
نسل انسان شیفته قدرت و جاه طلبیست وبرای رسیدن به مقصودش از هر جانور درنده خویی خطرناک ترست.
تاریخ گواه این همه بیرحمی بوده است و خواهد بود.چه انسانهایی که جاهلانه خود را با افتخار سکوی پرتاب این شیفتگان قدرت کرده اند و میکنند. (روحتان قرین ظلمت باد)
وسخن آخر از دکتر شریعتی:
یک عده طماع
باعث شورش و جنگ عده ای احمق می شوند
و این وسط این بچه ها و مردم بی گناهند که تلف می شوند.
اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش بینی
چه میان نقش دیوار و میان آدمیت
به حقیقت آدمی باش وگرنه مرغ باشی
که همی سخن بگوئی به زبان آدمیت
نظرات شما عزیزان: